מזל

希伯來語

詞根
נ־ז־ל

詞源

可能源自阿卡德語 𒌓𒁕 (manzaltum)。對比亞拉姆語 מַזָּלָא (mazzālā, 「星座；運氣，命運」)（古典曼達安語 ࡌࡀࡍࡆࡀࡋࡀ (manzala, 「星座；星座符號」)）。

發音

• (聖經希伯來語) 國際音標^(幫助)：/mazˈzaːl/
• (Tiberian Hebrew) 國際音標^(幫助)：/mazˈzɔːl/
• (阿什肯納茲) 國際音標^(幫助)：/ma.zɔl/
• (IL，Sephardi Hebrew) 國際音標^(幫助)：/maˈzal/

名詞

מַזָּל (mazál) m (不定複數 מַזָּלוֹת)

1. (聖經) 星；星座
   • 列王紀下23:5：（聖經和合本翻譯）

     ‏וְהִשְׁבִּית אֶת־הַכְּמָרִים אֲשֶׁר נָתְנוּ מַלְכֵי יְהוּדָה וַיְקַטֵּר בַּבָּמוֹת בְּעָרֵי יְהוּדָה וּמְסִבֵּי יְרוּשָׁלִָם וְאֶת־הַמְקַטְּרִים לַבַּעַל לַשֶּׁמֶשׁ וְלַיָּרֵחַ וְלַמַּזָּלוֹת וּלְכֹל צְבָא הַשָּׁמָיִם׃‎

     v'hishbít 'et-hak'marím 'ashér nat'nú mal'khéi y'hudá vay'katér babamót b'aréi y'hudá um'sibéi y'rushaláyim v'et-ham'kat'rím labá'al lashémesh v'layaréakh v'lamazalót ul'khól ts'vá hashamáyim.
     wəhišbīṯ ʾeṯ-hakkəmārīm ʾăšer nāṯənū maləḵē yəhūḏā wayəqaṭṭēr babbāmōṯ bəʿārē yəhūḏā ūməsibbē yərūšālā́yim wəʾeṯ haməqaṭṭərīm labbáʿal laššémeš wəlayyārḗaḥ wəlammazzālōṯ ūləḵōl ṣəḇā haššāmā́yim.

     從前猶大列王所立拜偶像的祭司，在猶大城邑的丘壇，和耶路撒冷的周圍燒香；現在王都廢去；又廢去向巴力，和日、月、行星，並天上萬象、燒香的人；

2. (歷史，占星術) 行星：古代認為在夜空中相對恆星移動的七大天體，為太陽、金星、水星、月球、土星、木星、火星
3. (占星術) 星座符號
4. 命運，宿命
5. 運氣，機會
6. (特指) 幸運，好運

衍生詞彙

• עוֹבֵד כּוֹכָבִים וּמַזָּלוֹת ('ovéd kokhavím umazalót)、עַכּוּ״ם ('akú"m)
• מַזָּל טוֹב (mazál tóv)

派生語彙

• → 拉蒂諾語: mazal
• → 意第緒語: מזל (mazl)
  • ⇒ 英語: mazel tov, schlimazel
• ⇒ 古希臘語: κακομάζαλος (kakomázalos)

參考資料

• 「מזל」 in the Hebrew Terms Database of the Academy of Hebrew Language

延伸閱讀

• מזל在希伯來語維基百科上的資料。維基百科 ^he

拉蒂諾語

詞源

源自中世紀希伯來語 מזל。

名詞

מזל m (希伯來字母，拉丁字母 mazal)

1. 星
2. 命運

意第緒語

詞源

源自希伯來語 מַזָּל (mazzāl)。

發音

• 國際音標^(幫助)：/ˈmazɫ̩/

名詞

מזל (mazl) n

1. (占星術) 星座符號
2. 運氣；幸運

衍生詞彙

• מזלדיק (mazldik)
• מזל האָבן (mazl hobn)
• מזל־טובֿ (mazl-tov)
• שלימזל (shlimazl)

派生語彙

• → 荷蘭語: mazzel
• ⇒ 德語: vermasseln